O konkursie
Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Moniki Sikorskiej–Wojtacha skierowany jest do uczniów szkół muzycznych I i II stopnia. Pierwsza edycja konkursu odbyła się w 2013 roku jako konkurs ogólnopolski.
Głównym celem konkursu jest promocja młodych, utalentowanych, najbardziej obiecujących adeptów sztuki pianistycznej, konfrontacja osiągnięć artystycznych oraz wymiana doświadczeń między nauczycielami. Wydarzenie to służyć ma również rozpropagowaniu współczesnej literatury muzycznej wśród pedagogów oraz poszerzeniu horyzontów muzycznych uczestników. Jest okazją do obcowania z muzyką w rozmaitych odcieniach, począwszy od baroku po współczesność.
Konkurs popularyzuje muzykę polską XX i XXI wieku, a w szczególności kompozytorów krakowskich. Regulamin przewiduje wykonanie utworu barokowego, etiudy lub utworu wirtuozowskiego oraz utworu kompozytora współczesnego (ze szczególnym wskazaniem na kompozytorów polskich). Przygotowanie tak skonstruowanego programu konkursowego stanowi z jednej strony duże wyzwanie, a z drugiej jest znakomitym uzupełnieniem i rozwinięciem szkolnej edukacji artystycznej młodych adeptów pianistyki. Dlatego też, mimo trudnego repertuaru, konkurs cieszy się dużym zainteresowaniem.
Włączenie do konkursu współczesnej muzyki fortepianowej stwarza uczestnikom okazję do poszerzenia umiejętności wykonawczych. Nietypowy, łączący barok ze współczesnością, program oraz konieczność zaprezentowania współczesnych technik kompozytorskich powodują, że jest to ważny punkt w kalendarzu polskich konkursów pianistycznych. Prestiż konkursu podkreśla znamienite jury, w którym zasiadają wybitni polscy pianiści i pedagodzy.
Wielicki Konkurs jest miejscem szlachetnej rywalizacji młodych pianistów, ale również centrum artystycznych wydarzeń zarówno dla uczestników konkursu, ich nauczycieli i opiekunów, jak i dla publiczności, jako wydarzenie artystyczne, rokrocznie gromadzi on słuchaczy z całego regionu.
Konkursowi towarzyszy szereg imprez przeznaczonych zarówno dla muzyków, jak i dla melomanów - koncerty, wykłady i warsztaty pianistyczne.
Wielicki konkurs pianistyczny jest wydarzeniem upamiętniającym wybitną polską pianistkę, pedagoga oraz jurora konkursów, Prof. Monikę Sikorską - Wojtacha.
Ur. 4 maja 1948 r. w Łodzi, zm. 26 października 2014 r. w Piekarach Śląskich. Studia pianistyczne rozpoczęła w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi w klasie prof. Władysława Kędry, a ukończyła w Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach, w klasie prof. Bolesława Woytowicza.
Laureatka I Ogólnopolskiego Konkursu Pianistycznego (1970), IV Konkursu na Stypendia Artystyczne im. F. Chopina (1972), VII Festiwalu Pianistyki Polskiej (1974). Prowadziła czynne życie koncertowe, występując z recitalami, koncertami symfonicznymi i kameralnymi na terenie kraju i za granicą (m.in. Czechy, Węgry, Ukraina, Francja, Włochy, Niemcy, Japonia). Dokonała wielu nagrań radiowych (w tym archiwalnych) i telewizyjnych. Nagrała płytę z utworami fortepianowymi Bolesława Woytowicza dla firmy Acte Prealable. Współuczestniczyła również w nagraniu CD z utworami Romualda Twardowskiego. W repertuarze posiadała utwory literatury fortepianowej od muzyki klawesynistów po awangardę. W kręgu jej zainteresowań naczelne miejsce zajmowała twórczość fortepianowa Mozarta i Debussy'ego. Jej szczególnym zainteresowaniem cieszyła się również muzyka polska – od twórców ery przedchopinowskiej (Maria Szymanowska, Feliks Dobrzyński), poprzez kompozytorów przełomu XIX i XX wieku (Karol Szymanowski), do muzyki współczesnej. W tej ostatniej dziedzinie posiada liczne prawykonania (m.in. I Sonata fortepianowa Piotra Radko, Concertino na fortepian i orkiestrę smyczkową Jana Wincentego Hawela, I i II Sonata Andrzeja Hundziaka). Była pierwszą wykonawczynią, po pół wieku zapomnienia, Koncertu fortepianowego Michała Spisaka. Wykonywała również muzykę oratoryjną i kantatową napisaną na fortepian i zespoły wokalne (m.in. „Mała Msza Uroczysta” G.Rossiniego, „Pieśni cygańskie” i "Liebeslieder" J.Brahmsa). Nie stroniła od niekonwencjonalnych form prezentacji muzyki poprzez samodzielne prowadzenie koncertów, w tym również dla dzieci, z którymi potrafiła nawiązać znakomity kontakt. Współpracowała z wieloma muzykami i zespołami kameralnymi (m.in. z Kwartetem Śląskim i pianistami: Joanną Domańską i Hubertem Salwarowskim).
Poza działalnością artystyczną zajmowała się pedagogiką jako profesor w Katedrze Fortepianu Akademii Muzycznej w Katowicach. W tej uczelni pełniła również funkcję Kierownika Katedry Fortepianu i prodziekana Wydziału Wokalno-Instrumentalnego. W gronie swoich uczniów i absolwentów posiadała laureatów konkursów krajowych i zagranicznych (Barbara Karaśkiewicz, Janusz Florczyk, Piotr Grelowski, Wojciech Stysz).
Miała pod opieką dydaktyczną także uzdolnioną młodzież ze średniego szkolnictwa muzycznego. Uczestniczyła w pracach jury wielu konkursów krajowych. Prowadziła liczne konsultacje uczniów szkół muzycznych I i II stopnia, kursy i warsztaty pianistyczne (m.in. w ramach cyklicznych Spotkań Muzycznych w Gdańsku) oraz wygłaszała wykłady. Trzykrotnie była recenzentem w przewodach kwalifikacyjnych I stopnia.
Monika Sikorska–Wojtacha została odznaczona Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi.